Wuuuut alweer twee maanden voorbij :o

Hola todos!
Tijd voor een update!

Toen we vrijdag bij de quinta waren, gingen we daarna nog even heel willekeurig een wandelingetje maken over het golfterrein van de sportclub, waar het best wel mooi was. Oh ja, en had ik al gezegd dat m'n halfgastzus donderdag ook was gekomen? Volgens mij niet. Op donderdag waren Aitana en een vriendin van haar de kostuums voor  'fiesta fel disfraces' aan het passen, en ik was lemoncurd aan het maken, en toen kwam ze ineens. We gingen met haar en haar vriend uit eten (eerst waren we echt iets van drie kwartier aan het wachten bij een restaurant waar we uiteindelijk helemaal niet terecht zouden kunnen, dus om kwart over twaalf kwamen we ergens anders pas aan). 

Zaterdag sliep het huis uit en deden we niet zoveel. Aitana vroeg of ik mee wilde gaan naar een paar rugbywedstrijden en ik vond het prima. Maar eenmaal daar (samen met nog drie andere vriendinnen) vond ik het niet zo prima. 
Om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat ik zo heimweegevoelig zou zijn. Natuurlijk wist ik wel dat ik iedereen zou gaan missen zo nu en dan, maar iedere week heb ik wel een paar keer sterke heimwee. De ene keer wat erger dan de andere keer, maar soms helpt relativeren niet eens. Want op zaterdag scheen het zonnetje heerlijk, ik was buiten in een mooie omgeving, het was een prima dag. Maar ik kon met niemand praten (ik kan maar een paar zinnetjes Spaans) en als ik al met iemand kon communiceren, waarover zou ik dan praten? Iedereen had het over het verkleedfestival waar ik dus niet heen zou gaan. Ik was dus niet alleen daar, maar zo voelde het wel een beetje. Oh ja, en er was nog een vrouw die kennelijk niet weet hoe thermoskannen werken en hoe je ze dicht moet doen. Ze zei namelijk gedag tegen een van de meisjes die ook mee waren, en de gebruikelijke groet is natuurlijk de zoen op de wang. Maar wij zaten op de grond, en ze moest bukken, flatsj, kokend water over m'n heup heen. Maar dat andere meisje snapte niet wat er was gebeurd (ze kon geen Engels, en ik wist niet hoe ik het uit moest leggen in het Engels, dus toen vroeg ik maar heel ongemakkelijk waar het toilet was). Maar er was maar één en er stond een dikke rij. Nou ja, nu heb ik een mooie brandwond erbij, genoeg negativiteit. 
Eenmaal thuis ging de heimwee niet weg, en s'avonds heb ik evengejankt en met Marcela gepraat. 
We gingen s'avonds voor het avondeten (een paar stukjes pizza) naar het huis van een goede vriendin, die was namelijk jarig. Ik weet niet of ik het al verteld heb, maar ze is een collega, vriendin en naamgenoot van Marcela, en de twee families zijn goed met elkaar bevriend dus we gaan wel vaker naar hun toe. Maar ik zag er best wel verschrikkelijk uit doordat ik zolang had gejankt haha, maar het was wel gezellig.
Op zondag is de verjaardag van een van haar dochters en de andere Marcela (mijn gastmoeder). Dus om twaalf uur was het tijd voor taart, en we bleven nog tot ongeveer twee uur s'nachts. 
Zondag dus lekker uitgeslapen, en we gingen voorbereiden voor het feestje van Marcela (mijn hostmoeder). We gingen naar de overdekte markt om fruit te kopen, en we gingen naar een echt mega, megaschattig plekje om taart te halen. Het heet casa Noah, en het was een wit huis tussen alle andere huizen in, met veel planten als je door de poort loopt. Vanbinnen was het een soort van niet commerciële Starbucks, als je naar de inrichting kijkt. Maar ja, superveel lekkere taarten. Toen ik een enorme taart terugdroeg (dank de goden dat ik m niet heb laten vallen), zag ik ook dat de plek een sticker van tripadvisor had, haha.
Dan het verjaardagsfeest zelf. Marcela had iets minder dan dertig mensen uitgenodigd (hier niet zoveel), en het feest zou ze 'vroeg' laten beginnen, om 6 uur. Meestal zijn verjaardagen van familie in Nederland op de middag, maar dit feest duurde tot 4 UUR in de nacht. EEN VERJAARDAGSFEESTJE. Met kleine kinderen. En een oma. 
Ik was al om 2 uur naar bed gegaan, ik dacht die gasten gaan vast snel naar huis, maar nee hoor, ik ging gewoon megasnel slapen. Het feest was wel gezellig :) en lekker (een vriendin van Marcela heeft als baan om eten te leveren voor feesten, nou jeetje hoeveel ze wel niet had gebracht. We hebben nog steeds over en als je een kijkje neemt in de koelkast zouden we nog wel twee weken vooruit kunnen - haha nee grapje zoveel ook weer niet maar m'n punt is dat er heel veel eten was jeetje wat een gezemel weer jo).
Maandag sliep iedereen ongeveer tot twee, drie uur smiddags uit (nee haha we keken een film op Marcela's kamer). Daarna gingen we schoonmaken en opruimen (poe dat was wel nodig). 
Maandag belde ik ook met Karien (voor degenen die haar niet kennen, een goede vriendin van m'n moeder en mijn oude oppasmoeder, en ze is een van de aardigste mensen die ik ken :)). Ik spreek haar eigenlijk niet zo vaak, in Heeten bel ik eigenlijk niet zo vaak met haar (ze woont in zeeland), mama praat altijd met haar en vertelt haar hoe het met mij gaat. Het was dus heel leuk om weer eens met haar te bellen ook al was ik een nogal moe :)
Ook ging ik maandag speculaasjes maken voor dinsdag. Dinsdag was namelijk een evenement op een andere school, eten uit het buitenland. Daar konden die paar gekke afsers uit Parana toch niet ontbreken. Gek genoeg waren we maar met vier van de negen, we mochten school gewoon skippen, dus ik weet niet wat het probleem was, het was supergezellig. Wederom wilde iedereen daar met de buitenlanders op de foto (vooral met die lange blonde jongen en die lange blonde meid haha). Nou ja, ik oefen natuurlijk alvast op mijn fotomodellen carrière (niemand weet dat die niet bestaat). 
De twee Italiaanse meisjes hadden een heleboel gemaakt: 2 focaccia's en een paar chocoladesalamis (het was niet echt salami, met vlees, maar een worst van chocolade gemaakt (best wel zacht) met knapperige stukjes biscuitjes erin best lekker). De IJslandse jongen had simpele pannenkoeken, en in IJsland bereiden ze het zo: suiker, en dots zelfgeklopte slagroom met suiker en vanille smaak, dan nog een dots aardbeienjam en dan wordt de pannenkoek twee keer dubbelgevouwen. Lekker hoor :)
En ik zelf had dus alleen maar speculaasjes haha maar ik had er wel veel, er bleef ongeveer de helft over. Iedereen vond ze erg lekker trouwens :), ook al had ik niet alle kruiden (speculaaskruidenmix bestaat hier natuurlijk niet, dus moest ik het zelf bij elkaar zoeken). 
Het was erg gezellig die dinsdag. 

Woensdag ging ik weer gewoon naar school, en daarna naar Spaanse lessen, niet zoveel speciaals eigenlijk. 
Trouwens, nu de semana del estudiantes voorbij is ontmoeten we niet zo vaak meer met de klasgenoten, en met zoveel tegelijk. Nog steeds wel meer dan in Nederland, maar het is nu niet meer zo dat het huis minstens drie keer per week vol met mensen zit. 

Donderdag had ik ook weer school en volleybal s'middags. Ik had weer een klein dipje donderdag, eerst smorgens op school, en later op de middag ook weer. Wanneer ik met niemand praat/kan praten word ik al snel verdrietig. Dan krijg ik een beetje het gevoel: wat doe ik hier. Ik kan (nog) geen Spaans, al deze mensen hier kennen elkaar al heel hun leven, hoe ga ik ooit bevriend met ze worden?
Maar dat is het negatieve perspectief. Wanneer ik niet doelloos voor me uit zit te staren in de klas (want ja, zielig genoeg gebeurt dat vaak genoeg), lukt het me wel om alles wat positiever te zien. 
Maar ja, dat is gewoon de 'mentale moeilijkheid' van in je eentje tussen allemaal Argentijnen gedropt worden (oftewel uitwisseling jeetje waarom moet je het nou weer zo moeilijk formuleren). 

Vrijdag was weer een normale dag, en ik weet niet of ik het al gezegd had, maar we hadden ook gym en gym is een soort van jongens en meisjes gescheiden. We hebben andere docenten, en alle meisjes van de vijfde jaarlaag (dus ook de andere klas) en alle jongens van de vijfde jaarlaag doen dus een andere gym 'les'. Want zelfs met gym doen we niet zoveel. De meesten kleden zich niet eens om. Wat de meiden meestal doen, is een paar (twee dus) rondjes rennen, en daarna het slechtste potje volleybal ooit spelen. Meestal gaan ze een beetje neurien en gekke dansjes doen in het veld. De rest zit er gewoon naast niks te doen. 
De jongens basketballen een beetje, maar er is niet echt een georganiseerde les als in Nederland (manos we zouden onze gymles hier moeten geven haha). 
Het punt van gym hier (of misschien alleen met mijn klas, misschien zijn de andere klassen of scholen wel iets actiever, dat weet ik niet) is dat de leerlingen tijd doorbrengen in de gymzaal (waar overigens ook geregeld honden naar binnen stormen of een dutje doen) en een beetje heen en weer lopen. 

Deze vrijdag ging ik niet naar Spaans les, want....
*tromroffel* 
Ik ging naar Buenos Aires!
Helaas heb ik niet zo heel veel gezien, we waren er namelijk alleen voor het weekend, met rede dat het de vijftigste verjaardag was van een nicht van Marcela. Vrijdag kwamen we rond tien/elf uur s'avonds aan, zaterdag regende het de hele ochtend en een groot deel van de middag, en zondag moesten we al weer optijd terug. Dan zal ik ni even haarfijn vertellen hoe deze dagen waren :)
Vrijdag kwamen we dus s'avonds aan. We dropten onze bagage in het hotel en daarna gingen we uit eten. Na een poosje zoeken (het was overal erg druk) gingen we ergens buiten op een terrasje zitten. We bestelden wat vlees, frietjes en rijst. Tijdens het eten kwamen een man en een vrouw om even te laten zien dat we in het grote toeristische Buenos Aires zaten. De man in pak en de vrouw in een glitterjurkje, en toen gingen ze dansen, een mini dinnershow haha (ik heb een filmpje!).
Rond half een vertrokken we weer naar her hotel, wat als gevolg had dat iedereen uitsliep en we zaterdag pas laat van huis - ik bedoel hotel - konden. 

Zaterdag kwam om tien uur iemand bij onze deur aanbellen om ontbijt te brengen. Dit was een typisch Argentijns ontbijt: een yoghurtje (uiteraard met smaakje, aardbei of vanille), croissantjes (niet echt, ze zijn een stuk minder lekker dan de Franse maar we moeten het er maar mee doen) en thee. De croissantjes waren erg klein, en de portie yoghurt ook, maar ik vond het niet zo erg haha. Normaal gesproken hou ik namelijk wel van een groot ontbijt, maar hier eten ze altijd heel laat dus s'avonds, dus er zit minder tijd tussen avondeten en ontbijt. Dus meestal voel ik m'n avondeten smorgens nog wel haha. 
Het duurde nog ongeveer een uurtje totdat m'n gastzusters ontwaakten, en toen ontbeten we samen. Iedereen wilde ook nog douchen, en op Marcela's kamer was geen ontbijt, dus die kwam nog een paar croissantjes eten bij ons, en daarna konden we eindelijk gaan (echt rond een uur pas). Maar ja we konden toch niet zoveel zien want het was pokkeweer, dus gingen we naar een oud gebouw dat omgetoverd is tot een winkelcentrum. Hier hebben we een paar uurtjes rondgehangen en geluncht, en rond drie, vier uur gingen we weer naar buiten want opeens scheen de zon en was het erg warm. 
Toen hebben we een beetje rondgelopen, het 'teatre colonne' gezien (waar we helaas niet naar binnen konden), dus daarna namen we de bus terug naar onze buurt, recoleta. 
Daar kochten we aardbeien met versgeperst sinaasappelsap van een arme man die daar heel blij mee was :) en wij waren natuurlijk ook blij met lekker vers fruit :)
In onze buurt is ook een soort cultureel gebouw, en daar kochten we kaartjes voor de vreemdste maar leukste show ooit. Ik zal het maar niet proberen uit te leggen, want dat wil niet. Het heet 'fuerza bruta', dus mocht je ze toevallig tegenkomen (op het internet of als ze toevallig in de zelfde stad op tour zijn als jij op vakantie bent (zoals ik in Buenos Aires)), zou ik zeggen: neem zeker een kijkje. 
Oh ja wat ik wel kan uitleggen is dat ik in die zwarte zaal stond te wachten tot de show zou beginnen, en dat mijn oog viel op een paar mensen die ik meteen als Nederlandser eruit kon pikken. Dus ik ff proberen te luisteren en jahoor, je herkent ze altijd. Het was een groepje piloten en stewardessen, nou dat was wel weer grappig even met Nederlanders Nederlands praten in Argentinië (met Skype is toch anders). 
Daarna zouden we heel snel langs het hotel moeten gaan omdat we doormoesten naar het verjaardagsfeest (we zouden alleen schoenen moeten verwisselen), maar ja we zijn in Argentinië dus ruim een uur later verlieten we het hotel pas weer om de taxi te nemen naar de plek van de verjaardag. Er zijn trouwens heel. Veel. Taxi's in Buenos Aires. In Parana ook wel veel, maar in Buenos Aires nog meer. Volgens mij heb ik voor Argentinië nog nooit in een taxi gezeten en nu kan ik niet eens meer tellen hoe vaak (het is hier dan ook niet echt duur ofzo).
Nou, dan de verjaardag zelf. Volgens mij heb ik het wel vaker gezegd, maar verjaardagen zijn hier nogal anders. In Nederland is her meestal smiddags, hier is het savonds/snachts. En iedereen danste (nou ja ik en een paar andere jongeren niet (maar zij vgm alleen niet omdat ze het ouwewijvenmuziek vonden, ik gwn omdat ik niet kan dansen)). 
We waren trouwens in een gelegenheid, niet het huis zelf. De lekkerste pizza's werden bereid op de barbecue, en midden in de nacht kwam de taart natuurlijk pas.
Oh ja, en iedereen had natuurlijk weer mooie jurken aan (niet zo extravagant als de vijftiende, maar wel iets mooier dan normale kleding). Ik droeg een mooie maxijurk die ik van Manosha heb gekregen :) dankje manoschka :)
M'n afgetrapte Allstars eronder deden wel een beetje afbreuk maar dat maakte me eigenlijk niet zoveel uit. 
Nou, rond drie uur snachts verlieten we het zaaltje, en rond half vier waren we weer in het hotel. 

Zondagochtend kwam on tien uur het ontbijt weer (met een luide schelle bel) maar nadat ik opendeed (ik sliep namelijk op een matrasje in de ruimte waar de ingang van onze kamer was dus ik deed telkens open) plofte ik weer terug in m'n bedje ook al wilde ik Buenos Aires zien. Maar het was laat dus het mocht dit keer van mezelf. Drie kwartier later stond ik toch weer op maar mijn gastzusters (sorry ik vind het gwn leuk ze zo te noemen) zagen het nog niet echt zitten. 
Ik ging me dus maar douchen en rond twaalf uur kwam Marcela voor het ontbijt en maakte mijn gastzusters wakker. Kennelijk moesten we om elf uur al weer uitgecheckt zijn, maar ja daar geven ze niet zoveel om. 
Ik dacht dat we die zondag nog wel even zouden rondlopen in Buenos Aires, nog wat dingen bekijken, maar neehoor :o we moesten alweer vertrekken helaas.
Toen we terugkwamen ging ik met Aitana mee met haar vriendinnen naar het park, en daarna gingen we met wat familie uit eten. 
Oh ja, had ik het al gezegd (nee, dat had je niet) het was die zondag Moederdag op het zuidelijk halfrond (weet je wel hier is het nu lente). Dus we gingen uit eten met Marcela's moeder. 

Lekker gedetailleerd alles weer ik hoop niet dat ik jullie tijd verspil ;)

Maandag gingen we een uurtje later naar school omdat het nogal laat was geworden (geen probleem hier). S'middags na school ging ik gezellig naar twee Italiaanse meisjes, en we gingen savonds eventjes de stad in (ook al gingen de meeste winkels al sluiten, we hadden alledrie een broekje nodig voor onder het schooluniformrokje).
Nou bleek dat we dinsdag vrij waren (wist ik niet) dus ik bleef ook gezellig eten en slapen daar. 

Dinsdagavond heb ik lekker hutspot met gehaktbal gemaakt voor m'n gastgezin :) 
Ik zou namelijk al een poosje een keer iets Nederlands koken maar jk vergat het telkens, nou toen was het eindelijk tijd. Trouwens, het is hier qua supermarkt nog iets ouderwetser geregeld. Niet de supermarkt opzich, maar voor vlees ga je naar de slager en voor groente en fruit naar de verduleria (want dat is in de supermarkt helemaal niet lekker). 
Nou ja, wat ik wilde zeggen was dat ik nog niet eerder dat gemaakt had (ja ik weet het, ik ben een slechte Nederlander), maar ondanks was het erg goed gelukt, en ze vonden het allemaal lekker :). 

Woensdagavond had ik eindelijk weer eens een gesprek met m'n consejero (contactpersoon/mentorachtig persoon). Die had ik namelijk nog maar een keer eerder gesproken en eigenlijk zou je iedere week een keertje moeten praten. Het was dus ook wel nodig aangezien ik ook nog wel vaak heimweeig en verdrietig ben. We haalden empanada's bij een of ander tentje dat heel goedkoop maar heel goed was, en een fles cola en hadden een soort van avondpicknick op een bankje. Dat was wel grappig ;)
Oh ja, en woensdagavond vertrok Marcela ook voor een week met haar vriendje naar Brazilië. Dus we blijven bij José Lino, maar de huishoudster is hier ook gewoon dus als we in Marcela's huis zijn zijn we ook niet helemaal alleen.

Donderdag ging ik na school natuurlijk weer naar volleybal, en daarna ging ik met Ester (uit Italië) vragen naar de mogelijkheden om te zwemmen. En da's hier een beetje anders geregeld. 
Mijn gastgezin zit namelijk bij CAE, en die van haar bij Rowing. Als we bij CAE gingen, zou ik niets extra's hoeven te betalen omdat ik er ook al volleybal, en als we bij rowing gingen, zou Ester niks extra's hoeven te betalen omdat haar familie daarvan lid is. Dus of zij, of ik zou extra moeten betalen en het was best wel duur, dus we hebben maar besloten om te gaan workouten of hardlopen of zo is tenminste gratis ;)
We keerden dus terug zonder succes maar het was wel een gezellig miniwandelingetje :)
Toen ik weer terug thuis kwam was Aitana naar de supermarkt om eten in te kopen voor het slaapfeestje dat we die avond hielden terwijl we vrijdag gewoon school hadden (volstrekt logisch).
Even later kwam ze met twee vriendinnen terug en hingen we een beetje op de bank. Ze gingen Macdonalds bestellen maar dat had ik niet mee gekregen, dus heb ik maar een omeletje voor mezelf gemaakt (met tomaat en spinazie; wat gezonder dan Mac ^^). 
Oja, en het hele huis hier heeft een groot bed, dus we haalden alle matrassen naar beneden voor het slaapfeestje. Even later kwam de rest (uiteindelijk waren we met z'n negenen) en we maakten de overheerlijkste brownie als toetje ooit. Het was in het begin erg gezellig, maar zoals het meestal gaat: iedereen kent elkaar al hun hele leven, dus op het gegeven moment sta ik er wel een beetje buiten. Maar ja, het is al superleuk dat ze me erbij willen hebben :) 
Wanneer ik verdrietig ben heb ik het gevoel dat ik nooit vrienden met ze kan worden, maar ze zijn meestal gewoon superaardig, ook al zijn de mensen hier natuurlijk wel anders, maar das gewoon cultuurverschil, dat hoort erbij. 
Nu is het 3 uur s'nachts, en ben ik weer aan het schrijven, maar nu is het tijd voor een pauze, want ik ga d'r maar gezellig bij zitten om nou de hele nacht te schrijven terwijl het hier gezellig is is nou ook weer niets.

Nou ondanks dat we het lekker laat hebben gemaakt (zeg maar half vijf in de nacht) was het wel erg gezellig. Het valt me eigenlijk mee, want ik hou geen siësta maar ik kan wel laat opblijven. 
Mij vrijdag heb ik dus met een rotkop op school gezeten, maar zo moe was ik helemaal niet haha terwijl we letterlijk twee uur later opstonden haha nou das veel slaap. Oja, en hier mag je al met zeventien jaar zelfstandig autorijden, dus we gingen met z'n negen in twee auto's naar school. 
Nou normaal gesproken houd ik dus geen siesta, want ik heb bijna elke middag wel iets, maar hoe graag ik het ook wilde; ik moest maar Spaanse les. 
En toen heb ik voor het eerst in m'n leven iets speciaals mee mogen maken: het Amerikaans Engels in het echt, niet alleen van tv. Er was namelijk een jongen/man in de school die in 2008 ook op uitwisseling in Argentinië, Parana was en hij kwam zijn goeie ouwe gastfamilie ontmoeten. Maar ook even zijn contactpersoon, die dus op dezelfde school werkt als waar ik les heb. Die vrouw is heel aardig en gaat nu mijn nieuwe contactpersoon worden (omdat m'n andere dus te weinig tijd heeft). Zij is al tien jaar vrijwilliger en heel aardig, dus daar ben ik wel blij mee. 

Morgen heb ik nog een keer een AFS orientatie met AFS Parana en Santa Fe in Villa Urquiza, een kleiner stadje hier een klein uurtje met de bus  vandaan. 

Muchos besos!!
 
Ps. Ik kwam er recent pas achter dat het niet 'medienda' is maar 'merienda' ik ben me toch een sukkeltje
Pps. Ik had al eerder verteld dat de voorzieningen hier nogal schijt hebben aan hun klanten. Op het moment hebben we namelijk echt een loodgieter nodig, want opeens stroomde hier een mini Parana rivier door het huis (donderdagavond). Dus wij bellen, maar niemand kwam. Volgende dag gebeurde het opnieuw, dus konden we weer lekker dweilen hahaha.
Ppps. Ik hoop dat het een beetje overzichtelijk en interessant is haha. Het is niet meer dat elke dag iets opmerkelijks gebeurt, dus zal ik niet meer elke dag gedetailleerd doornemen want dat wordt een beetje saai, want alle schooldagen lijken op elkaar enzo